తెలంగాణలో ప్రకృతి ప్రేమికుడి పద్మశ్రీ వనజీవి రామయ్య కన్నుమూత

పద్మశ్రీ వనజీవి రామయ్య కన్నుమూత – ప్రకృతికి మహానష్టం

పద్మశ్రీ వనజీవి రామయ్య ఇక లేరన్న వార్తతో ప్రకృతి ప్రేమికులు, పర్యావరణ కార్యకర్తలు విషాదంలో మునిగిపోయారు. కొంతకాలంగా అనారోగ్యంతో బాధపడుతున్న రామయ్య గారు ఖమ్మం ప్రభుత్వాసుపత్రిలో చికిత్స పొందుతూ తుదిశ్వాస విడిచారు. ఆయన వయసు 84 సంవత్సరాలు.

వనజీవి రామయ్యగా ప్రజల్లో పేరు పొందిన దరిపల్లి రామయ్య ఖమ్మం జిల్లా రూరల్ మండలం రెడ్డిపల్లి గ్రామానికి చెందినవారు. చిన్నతనంలోనే ప్రకృతి పట్ల ప్రేమ పెంచుకున్న రామయ్య, జీవితాంతం చెట్లే తన జీవితమని నమ్మి జీవించారు. కోటి మొక్కలను నాటి, వాటిని సంరక్షించిన ఈ మహానుభావుడు చెట్లను కేవలం నాటే వ్యక్తి మాత్రమే కాక, వాటిని జాలిగా చూసుకునే పరిరక్షకుడిగా నిలిచారు.

రామయ్య నిస్వార్థంగా చేసిన పర్యావరణ సేవలను గుర్తించిన భారత ప్రభుత్వం 2016లో ఆయనకు పద్మశ్రీ పురస్కారం ప్రదానం చేసింది. అంతేకాక, ఆయనకు అనేక అవార్డులు వరించాయి. 1995లో వనసేవా అవార్డు, 2005లో వనమిత్ర అవార్డు, అంతర్జాతీయ స్థాయిలో యూనివర్సల్ గ్లోబల్ పీస్ సంస్థ నుంచి గౌరవ డాక్టరేట్ లభించాయి. ఖమ్మం రోటరీ క్లబ్ కూడా ఆయన సేవలను గుర్తించి సత్కరించింది.

వనజీవి రామయ్య జీవితదృష్టిని విద్యార్థులకు స్ఫూర్తిగా నిలిపేందుకు కొన్ని రాష్ట్రాలు పాఠ్యపుస్తకాల్లో ఆయన జీవితాన్ని చేర్చాయి. మహారాష్ట్ర ప్రభుత్వం తెలుగు విద్యార్థుల కోసం 9వ తరగతి తెలుగు పాఠ్యపుస్తకంలో రామయ్య జీవిత చరిత్రను బోధనగా ప్రవేశపెట్టింది. అలాగే, తెలంగాణ రాష్ట్ర ప్రభుత్వం 6వ తరగతి సాంఘిక శాస్త్ర పాఠ్యాంశంగా ఆయన కృషిని నిలిపింది.

అతని ప్రకృతి ప్రేమను సూచించే మరో ఉదాహరణగా – తన మనుమలందరికీ చెట్ల పేర్లను పెట్టారు. మనుమరాలికి "చందనపుష్ప", ఇంకొకరికి "హరిత లావణ్య", ఇంకొక పాపకు "కబంధపుష్ప", మరో మనవరాలికి "వనశ్రీ" అని నామకరణం చేశారు. ఇది ఆయనకు చెట్ల పట్ల ఉన్న అనుబంధాన్ని తెలిపే అరుదైన ఉదాహరణ. వనజీవి రామయ్య మరణం పర్యావరణ ఉద్యమానికి తీరని లోటు. కానీ ఆయన ఆశయాలు, లక్ష్యాలు, పని ముద్రలు మాత్రం తరతరాలకి మార్గదర్శిగా నిలిచిపోతాయి.